سلام بر تو که ندیده تو را عاشق شدیم.

دلبرا ! چمن چمن نرگسان  بر آستانت خیمه  زدند و  در اشتیاق جمعه موعود

گریبان می درند. نسیم نسیم در پی تو می وزند تا یک پیچک موی تو را بنوازند.

عندلیب عندلیب نغمه کنان بال می سایند که  واژه ای از اشعار  تو  را بربایند.

موعودا بیا !  و دستان  ما را بگیر و  تا عرش خدا بالا بر . صوت خویش را آشکار

کن تا به مناجات تو بیدلان بسوزند و  انتظار به سرآید . بی تو لبها به خنده مباد

 و نرگس چشمان بی تو گریان باد .

ای واصل  زمین و آسمان ! ای وارث آدم تا خاتم! ای  آخرین برهان روشن ! بی 

 تو  دلتنگی ما  را  پایان نیست . بی تو  گذر زمان را توان  دیدن  نیست. بی تو

عشق را نگاه باور نیست . شمع در فراغت اشکریز است و گل برگ ریز و ما در

عجبیم  که  با وجود  این حزن و اندوه  ، زندگی  همچنان  در  چرخش  است

بگذار  برایت  بگرییم  . بگذار  بر  دلتنگی مان ندبه کنیم  . بگذار با پرندگان ناله

زنیم و بگذار چون آسمان ابری شویم. می خواهیم بار دیگر با تو عهد بندیم اما

نشکنیم. می خواهیم با تو بمانیم اما نه تا ساحل که تا دریا.